Zawsze lubię wracać do obserwacji krateru Kopernik, tak też było podczas wczorajszej mroźnej nocy 🙂 Na zdjęciu oprócz w/w krateru udało mi się uchwycić piękny łańcuch górski Montes Apenninus.
Jest to jeden z najefektowniejszych kraterów na Księżycu, widoczny w pobliżu środka obserwowanej z Ziemi jego tarczy na północnym brzegu Morza Chmur (Mare Nubium). Wał krateru ma szerokość około 22 kilometrów, wysokość zewnętrzna 1010 metrów, wewnętrzną zaś – 3350 metrów. Średnica dna krateru wynosi około 46 km. Zewnętrzne zbocza wału krateru nachylone są łagodnie. Wybiegają z nich pasma górskie, wśród których widać kraterki, znajdujące się w ogromnych ilościach wokół krateru. Wewnętrzne zbocza wału ukształtowane są tarasowo, przy czym tarasy oddzielone są od siebie wąwozami. Nachylenie zboczy wewnętrznych wynosi od 8,5° do 27°. Na wale krateru znajdują się 23 małe kraterki. Góra centralna krateru ma siedem wyróżniających się wierzchołków, z których najwyższy ma wysokość 730 m. Krater podczas pełni jest tak jasny, że może być zauważony nieuzbrojonym okiem. Jest otoczony długimi, jasnymi smugami.
Zobacz Wikipedia, Kopernik (krater księżycowy), https://pl.wikipedia.org/wiki/Kopernik_(krater_ksi%C4%99%C5%BCycowy)) (dostęp lis. 10, 2016, 14:14 GMT).
Copernicus crater
Copernicus crater
Krater Kopernik – 9 listopada 2016 roku (kliknij, aby powiększyć).
Obrabiając powyższe zdjęcie znalazłem moją fotografię przedstawiające krater Kopernika sprzed 2,5 roku. Jak widać zdjęcie jest “trochę” gorszej jakości – widać, że jest duży progres, choć jeszcze dużo nauki przede mną. Godziny spędzone na forach astronomicznych i czytanie wpisów na temat obróbki zdjęć nie poszły na marne 😉
Krater Kopernika – 10 marca 2014 roku
Teleskop/Imaging telescope: SW MAK127,
Montaż/Mount: SW EQ-5
Kamera/Imaging camera: ZWO ASI 224 MC
Akcesoria/Accessory: Filtr UV/IR – Cut Baader Planetarium
Ekspozycja/Exposure: 1000 klatek
Program/Software: SharpCap, AutoStakkert!2, Corel PaintShop, ImPPG
